1ο Δημοτικό Σχολείο

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗΣ Β ΤΑΞΗΣ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

 Το Σάββατο του Λαζάρου, τα παιδιά χωρισμένα σε ομάδες τραγουδούν τον "Λάζαρο". Ένα τραγούδι που εξιστορεί την Ανάσταση του Λαζάρου, του φίλου του Χριστού. Παλιά κάθε παιδί είχε το βάγιο του. Ένα κλαδί από τη μύτη άγριας φοινικιάς ,το οποίο θάβει μέσα στην άμμο ή την κοπριά για να ασπρίσει. την ημέρα της γιορτής, όλα τα παιδιά στολίζουν τα αγκαθωτά φύλλα του βάγιου με ανοιξιάτικα λουλούδια (γαρίφαλα, βιολέτες, κρίνους, τριαντάφυλλα)και με δαχτυλίδια, σταυρούς καλαθάκια φτιαγμένα από βαγιόφυλλα. Τα παιδιά κρατούν τα πανεράκια γεμάτα από πέταλα λουλουδιών. Κάθε ομάδα έχει επικεφαλής τον Λάζαρο, ντυμένο παπαδάκι κρατώντας την εικόνα της Ανάστασης του Λαζάρου .Όλα τα παιδιά φορούν βραχιόλια και στεφάνια από αμαράγκους, που την εποχή της άνοιξης ήταν άφθονοι. Οι νοικοκυρές έχουν ανοιχτά τα σπίτια αυτήν την ημέρα και περιμένουν τα παιδιά. Φεύγοντας η ομάδα των παιδιών σκορπά λουλουλοπέταλα στο πάτωμα.

Το Σάββατο του Λαζάρου οι μητέρες φτιάχνουν και τα λαζαράκια για τα παιδιά. Κουλούρια δηλαδή όμοια με μικρά ανθρωπάκια στολισμένα με καρύδια και αυγά στο κεφάλι.

Το Σάββατο του Λαζάρου είναι το πρώτο Σάββατο πριν την Μεγάλη Εβδομάδα και θεωρείται η «μέρα του θανάτου και της ζωής» αφού συνδέεται με την Ανάσταση του Λαζάρου αλλά και με πολλές δεισιδαιμονίες στην επαρχία.
Τη μέρα αυτή, ο Χριστιανισμός γιορτάζει την Ανάσταση του φίλου του Χριστού, του «αγέλαστου» Λάζαρου, που ο Χριστός τον έφερε ξανά στη ζωή.